Rozdział 7

Póki Ola nie przyszła, z Ellie przejrzałyśmy Facebooka, Twittera, bloga El, itp. Na facebooku napisałam tylko post:

"Jak się cieszę, że znów się widzimy, tyle czasu minęło. Zrobiłaś mi wielką niespodziankę. Kocham cię Ellie ^^"

Kiedy go pisałam El skoczyła do łazienki.

-Opublikuj.- Powiedziałam w myślach. Chwilę potem pojawiły się komentarze typu:

-Ellie? Jak to?, El jest?, Ellie jest w Voledford? itp.

W drzwiach do mojego pokoju stanęła El. W jednej chwili po domu rozniósł się dzwonek do drzwi.

-To pewnie Ola!- Od razu zbiegłyśmy do przedpokoju.

-Zrobimy jej niespodziankę.

-Jak chcesz.

-Schowaj się tam, pomiędzy komodom, a drzwiami wejściowymi, jak je otworze, nie będzie cię widać.- Ellie zrobiła tak jak mówiłam.

-Poprawiłam włosy, uśmiechnęłam się szeroko, puściłam El oczko i otworzyłam drzwi.

-He... -Chciałam się przywitać z przyjaciółką jednak ku mojemu zdziwieniu w drzwiach wcale nie stała Ola.

Uśmiech znikł mi z twarzy.

-Buu?- Ellie wyszła ze swojej kryjówki bez entuzjazmu, po mojej minie widziała, że to wcale nie Ola.

-Louis?!- Byłam mega zdziwiona.

-Hej.- Na jego ustach widniał szeroki uśmiech.

-To może ja pójdę do góry, zostawię was, porozmawiajcie sobie.- Ellie zachichotała kierując się w stronę schodów.

-Stój!-Zwołałam, nie ruszając się z miejsca.

Louis stał z wielkim bukietem  czerwonych róż.

-To dla ciebie.- Louis nadal się uśmiechał i wręczył mi bukiet.

Z daleka zobaczyłam Olę. Podeszła do drzwi i przeszła obok Lou.

-Cześć Louis!- Przywitała się wchodząc do domu.

Spojrzałam w stronę schodów, Ellie poszła na górę.

Przeklęłam pod nosem.

-Co ty tu robisz? A w ogóle skąd wiesz gdzie mieszkam?- Byłam zła na Louisa.

-Chciałem cię jeszcze raz przeprosić. A Ola powiedziała mi gdzie mieszkasz.- Spojrzałam zabójczym wzrokiem na Olę. Ona tylko wzruszyła ramionami.

-Mam nadzieję, że przyjmiesz przeprosiny i.... kwiaty.- Uśmiechnął się niepewnie, zobaczył moją złość.

-Nie, nie przyjmę! Co ty sobie myślisz? Przychodzisz mi z jakimiś kwiatami i przeprosinami?- Wyrwałam mu kwiaty z ręki, ale zaraz mu je oddałam rzucając mu je w twarz. Przy czym zamknęłam drzwi przed nosem.

-Po co podawałaś mu mój adres?- Krzyczałam na Olę, kucając pod drzwiami.

-Roksi, spokojnie. On tylko chciał przeprosić cię, za to co zaszło w klasie. A ty? Ty rzucasz mi\u kwiaty w twarz i wyrzucasz z domu. Jesteś nie miła, a on jest taki słodki.

-Słodki? Chyba żartujesz.

-No pewnie, że jest słodki. Każda dziewczyna w klasie ci to potwierdzi.- Przerwała i zbliżyła się do mojego ucha.- Nawet Broock.- Mówiła kierując się do kuchni.

-Skończyłam z facetami, według mnie wszyscy są obleśni.

Wyciągnęłam z lodówki sok.

-Roksana nie przesadzaj. Myślę, że powinnaś jeszcze raz spróbować związać się z jakimś chłopakiem. I myślę, że Louis byłby idealny.- Puknęła mnie palcem w ramię.

-Mogłabym spróbować, jeszcze raz, ale N A P E W N O nie z Louisem.

-A według mnie pasujecie do siebie.

-Nienawidzę go.- Ciągnęłam popijając sok.

-Oj, nie przesadzaj.- Ola zrobiła to samo.

-Właśnie! W moim pokoju czeka na ciebie niespodzianka.- Uśmiechnęłam się.

Ola natychmiast pobiegła w stronę mojego pokoju.

-AA! Ellie!- Chwilę potem było ją chyba słychać na całej ulicy.

Zaśmiałam się i dołączyłam do nich.

---

Mam nadzieję, że przez ten czas kiedy nie dodawałam rozdziałów nikt nie przestał czytać :C Teraz będą częściej ;)